Στις 29 Οκτωβρίου η Τουρκία γιόρτασε τα 100 χρόνια από την ίδρυση του νεότερου, «δημοκρατικού» της κράτους. Το ΥΠΕΞ έσπευσε να εκφράσει συγχαρητήρια στην κυβέρνηση της Τουρκίας για την επέτειο, ωστόσο τα ελληνικά ΜΜΕ έδωσαν δικαίως προσοχή στα λεγόμενα του Τούρκου Προέδρου σχετικά με τη Θεσσαλονίκη, ως μία από τις πόλεις που ορέγονται οι Νεο-Οθωμανοί.

Όμως έγινε και μία ακόμη πολύ σημαντική επετειακή ομιλία, μέσα στην τουρκική Βουλή, από τον Κούρδο βουλευτή Σιρί Σακίκ. Εκεί περιγράφηκε με τόλμη και ενάργεια η τουρκική πολιτική βιολογικής ή/και πολιτιστικής γενοκτονίας των Κούρδων, πολιτική που κρατάει έναν αιώνα: «ο Μουσταφά Κεμάλ μιλώντας το 1921 προς τους Κούρδους βουλευτές, τους αποκαλούσε βουλευτές του Κουρδιστάν (…) η πόρτα της Βουλής άνοιξε και μπήκαν με τις εθνικές τους ενδυμασίες (…) η διεθνής Επιτροπή που ήρθε από τη Λωζάνη ακούει ότι ο Ισμέτ Ινονού είναι ο κοινός εκπρόσωπος Κούρδων και Τούρκων (…) τους Κούρδους βουλευτές Γιουσούφ Ζιγιά και Χασάν Χαϊρί, λόγω της ομιλίας που είχαν κάνει στη Βουλή φορώντας τις εθνικές φορεσιές, αργότερα τους κρέμασαν, τον έναν στο Ελάζιγ και τον άλλον στο Μπίτλις (…) η κοινή πατρίδα χτίστηκε αλλά εσείς δεν τηρήσατε τις υποσχέσεις κι άρχισαν οι εξεγέρσεις (…) αρχίζει η εξέγερση του Κότσγκιρι και πάει εκεί ο Τοπάλ Οσμάν με την ομάδα του και δολοφονούν χιλιάδες Κούρδους κι αλεβίτες (…) εξεγέρθηκαν στο Ντιαρμπακίρ και πλέον δεν υπάρχει καν ο τάφος τους, μιλάμε δηλαδή για μια δημοκρατία που φοβάται όχι μόνο τους ανθρώπους αλλά και τους νεκρούς και τους τάφους τους (…) ακολούθως αλλάζουν τα τοπωνύμια για να εξαλειφθεί ο,τιδήποτε κουρδικό (…) εμείς πονάμε, η ταυτότητα και ο πολιτισμός μας δεν λαμβάνεται υπόψιν (…) στη μνήμη μας εκείνοι οι δολοφόνοι παραμένουν πάντα δολοφόνοι…».

Η ελληνική εξωτερική πολιτική δεν χρειάζεται κάτι περισσότερο από την προαναφερθείσα μαρτυρία. Αφ’ενός, για να τεκμηριώσει τα ιστορικά θεμέλια της ρατσιστικής γειτονικής χώρας, η οποία στήθηκε αρχικά πάνω στις Γενοκτονίες των χριστιανικών πληθυσμών της Μικρασίας, του Πόντου και της Ανατολίας. Αφ’ετέρου, ώστε κάθε φορά που η Ελλάδα εγκαλείται από την Άγκυρα για απίθανα ψευδοπροβλήματα στις διμερείς συζητήσεις, να απαντά όχι μόνο με αναφορά στα γνωστά και τεκμηριωμένα εγκλήματα της 100ετούς τουρκικής δημοκρατίας σε βάρος του Ελληνισμού (Κωνσταντινούπολη, Ίμβρος, Τένεδος, Κύπρος), αλλά και με το τεράστιο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πολλών εκατομμυρίων πολιτών της Τουρκίας, το οποίο συνοψίζεται σε μία απλή λέξη: «Κουρδιστάν».

Ως Κίνημα ΝΙΚΗ προτείνουμε τη μελέτη της ομιλίας Σακίκ από το ΥΠΕΞ  αλλά και από κάθε πολίτη που ενδιαφέρεται για όσα αναφέρει ο Κούρδος βουλευτής, ενδεικτικά της τουρκικής …δημοκρατικότητας από τον Κεμάλ μέχρι τον Ερντογάν.

Αλήθεια, η Κυβέρνηση επιμένει στην διοργάνωση του ελληνοτουρκικού Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας στη Θεσσαλονίκη στις 7 Δεκεμβρίου με τον Τούρκο Πρόεδρο παρόντα;