Σε κοπέλες ή γυναίκες που οι ίδιες θέλουν να κάνουν έκτρωση και να μην επιτρέψουν στο μωρό που έχουν μέσα τους να γεννηθεί, έχω να πω κάτι άλλο:

«Μην το κάνεις. Είναι το παιδί σου, το μωρό σου. Σε λίγους μήνες θα το έχεις στην αγκαλιά σου και θα είσαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου!

Αυτό που έχεις μέσα σου είναι άνθρωπος, ιερός και απαραβίαστος. Δεν σου ανήκει, Δεν είναι μέρος του σώματός σου, αλλά μία άλλη ανθρώπινη ύπαρξη, που τη φιλοξενείς, και σε χρειάζεται. Είσαι η μητέρα του και χρειάζεται την αγάπη σου. Μην το δολοφονήσεις.

Αν έχεις δυσκολίες για να το γεννήσεις, ζήτα βοήθεια από τους τόσους φορείς και θεσμούς αγάπης, αλληλεγγύης και κοινωνικής πρόνοιας. Δύο τέτοιοι φορείς είναι η Εκκλησία και ο Σύλλογος Προστασίας Αγέννητου Παιδιού “Η Αγκαλιά” (agalia.org.gr). Σε ικετεύω: αγάπησέ το, μην το σκοτώνεις!».

Αν όμως είσαι έγκυος, είτε ανήλικη είτε ενήλικη, και οι άνθρωποι, από τους οποίους εξαρτάσαι, σε πιέζουν να το βγάλεις, σε παρακαλώ, άκουσέ με. Με πόνο και αγάπη στην καρδιά μου, έχω να σου πω τούτα:

1) Μην υποχωρήσεις! Είναι το παιδάκι σου. Δεν έχει κανείς, μα κανείς, το δικαίωμα να σε υποχρεώσει να το σκοτώσεις! Όποιος κι αν το προσπαθεί αυτό, δεν σε αγαπάει! Ίσως νομίζει ότι σε αγαπάει, αλλά στην πραγματικότητα σε βασανίζει, σε καταστρέφει και καταδιώκει το παιδάκι σου, όπως ο Ηρώδης κάποτε, χωρίς έλεος, έσφαξε τα μωρά της Βηθλεέμ.

2) Ζήτα βοήθεια. Ο πρώτος, όπου σου προτείνω να μιλήσεις, είναι ο ιερέας της ενορίας σου (ακόμα κι αν δεν τον γνωρίζεις) ή του χωριού σου ή ένας άλλος ιερέας που γνωρίζεις και εμπιστεύεσαι. Μίλησέ του μέσα από μυστήριο της εξομολόγησης, που θα σε βοηθήσει να κάνεις μια καινούργια αρχή στη ζωή σου. Πες του τα όλα και ζήτησε τη βοήθειά του και φυσικά τη βοήθεια του Χριστού και της Παναγίας, που και το δικό Της παιδί, όταν το γέννησε, προσπάθησε να το σκοτώσει ο άσπλαχνος βασιλιάς Ηρώδης, όπως γράφω πιο πάνω.

3) Η Εκκλησία ίσως δεν είναι αρκετή για να προστατεύσει εσένα και το αγέννητο παιδί σου, γιατί εκείνοι που το καταδιώκουν ίσως χρησιμοποιήσουν το νόμο και απειλήσουν με δικηγόρους και εισαγγελείς. Ιδίως αν είσαι ανήλικη, ίσως η Εκκλησία δεν κατοχυρώνεται από το νόμο να σε προστατεύσει από τους γονείς σου.

Πήγαινε λοιπόν, σε παρακαλώ, στους φορείς για τις κακοποιημένες γυναίκες και τα κακοποιημένα παιδιά. Ζήτα τη βοήθειά τους.

Κι εσύ είσαι κακοποιημένη, και μάλιστα με το χειρότερο τρόπο: σε καταπιέζουν για να επιτρέψεις να μπει μέσα στο σώμα σου χειρουργικό μαχαίρι ή καυστικό οξύ και να σκοτώσει, μέσα στη μήτρα σου (την πηγή της ζωής), το ίδιο σου το παιδί! Υπάρχει πιο ανελέητη και απάνθρωπη κακοποίηση απ’ αυτήν;

Υπάρχει τηλεφωνική Γραμμή  SOS, με το νούμερο τηλεφώνου 15900. Αλλά και στην πόλη όπου ζεις σίγουρα υπάρχει γραφείο βοήθειας κακοποιημένων γυναικών και παιδιών. Ρώτα στο ΚΕΠ.

4) Αυτοί οι φορείς ίσως δεν έχουν δει ξανά γυναίκα που να τους ζητήσει βοήθεια για τέτοιο λόγο. Ίσως ξαφνιαστούν ή βρεθούν σε αμηχανία και δηλώσουν ότι δεν μπορούν να σε βοηθήσουν. Σου συνιστώ να επιμείνεις. Αν, όμως, τελικά σου κλείσουν την πόρτα (ελπίζω ότι δε θα συμβεί αυτό και ότι θα καταλάβουν αμέσως ότι πρέπει να σε βοηθήσουν), σου συνιστώ να απευθυνθείς σε δικηγόρο και να τον ρωτήσεις αν μπορεί εκείνος να σε βοηθήσει, ή να βοηθήσει το φορέα που σου συμπαραστέκεται, είτε είναι η Εκκλησία είτε κάποιο γραφείο για κακοποιημένες γυναίκες και παιδιά.

5) Αν όλα αυτά δεν έχουν αποτέλεσμα και αν οι δικοί σου είναι αμετάπειστοι και ανυποχώρητοι, ένα έχω να σου πω: ΦΥΓΕ ΜΑΚΡΙΑ από τους ανθρώπους που σε καταδιώκουν για να σκοτώσουν το παιδί σου, όπως θα έφευγες αν σε βίαζαν! Κι αυτό που σου κάνουν τώρα, βιασμός είναι και μάλιστα από τους χειρότερους.

Βρες ένα έμπιστο φιλικό πρόσωπο και πάρε τη βοήθειά του για να φύγεις, να εξαφανιστείς προσωρινά και να επιστρέψεις αφού θα έχεις πια γεννήσει το παιδάκι σου. Ο νόμος δεν τους επιτρέπει να το σκοτώσουν αφού γεννηθεί! Μάλιστα, είμαι βέβαιος πως τότε, που θα το δουν με τα μάτια τους, θα το αγαπήσουν και θα το αγκαλιάσουν!...

Πρόσεξε μόνο, να μην πέσεις σε παγίδα και εμπιστευτείς άτομα που θα σε ξεγελάσουν και θα σε εκμεταλλευτούν. Όλα είναι πιθανά δυστυχώς και πρέπει να προσέχεις κάθε στιγμή.

Με αυτά, δεν εννοώ να μισείς τους δικούς σου. Σε παρακαλώ να τους αγαπάς και να τους συγχωρείς, και να προσεύχεσαι στο Θεό γι’ αυτούς. Όμως αυτή τη στιγμή, επείγει να προστατευτείς από το λανθασμένο «ενδιαφέρον» που νομίζουν πως έχουν για σένα.

Ίσως κάποιος μου κάνει μήνυση που σε παρακινώ να φύγεις απ’ το σπίτι σου. Δεν πειράζει. Στο δικαστήριο, με τη βοήθεια της Παναγίας, θα κάνω αυτό που κάνω και τώρα: θα υποστηρίξω τη ζωή, εσένα και το αγέννητο μωρό σου!

Εύχομαι σύντομα να κρατάς στην αγκαλιά σου το παιδάκι σου και, με τη βοήθεια της αγάπης σου, να γίνει καλός άνθρωπος και καλός χριστιανός (όπως πιστεύω πως είναι ο δρόμος της αληθινής ευτυχίας).

 Αν είσαι γονιός ή «σύντροφος»

 Στους γονείς και τους κηδεμόνες, αλλά και τους συζύγους ή «συντρόφους», που πιέζουν τις γυναίκες να σκοτώσουν το μωρό τους, έχω να πω τούτα:

Μην είσαι κτήνος! Είναι φόνος. Δε θα γλιτώσεις ποτέ από μια τόσο σκληρή, απάνθρωπη και ανελέητη πράξη. Ό,τι κι αν προσφέρεις μετά σε αυτή την κοπέλα, που θα την έχεις πείσει να σκοτώσει το μωράκι της, ποτέ, ούτε η ίδια, ούτε ο Θεός, ούτε κανείς λογικός άνθρωπος δεν θα πιστέψει ότι «την αγαπάς»!

Αν στ’ αλήθεια την αγαπάς, βοήθησέ την να το γεννήσει και να το μεγαλώσει σωστά, με στοργή και αγάπη. Μη γελιέσαι: τίποτα στη ζωή της δεν είναι τόσο σημαντικό, που ν’ αξίζει να σκοτώσει το ίδιο της το παιδί! Αυτό το παιδία δε θα την εμποδίσει από τίποτα στη ζωή της, όπως ποτέ τα παιδιά δεν εμπόδισαν τις άξιες και σωστές μανάδες τους να κάνουν μεγάλα, σοφά και όμορφα πράγματα, και για τις ίδιες, και για τα παιδιά τους και για τον κόσμο ολόκληρο.

Αν όμως την πιέσεις να το σκοτώσει, την τραυματίζεις ανεπανόρθωτα. Δε θα το ξεπεράσει ποτέ, να το ξέρεις. Δε θα χαρεί ποτέ αληθινά. Και θα το βρεις μπροστά σου. Αν όχι τώρα, όταν θα συναντήσεις το Χριστό στον ουρανό, άσχετα αν νομίζεις ότι πιστεύεις ή «δεν πιστεύεις» σ’ Αυτόν.

Υπάρχουν και κάτι τύποι, που ενώ ο αγαπημένος της κόρης τους θέλει το παιδάκι και ζητά σε γάμο την κοπέλα, εκείνοι τον διώχνουν και εκβιάζουν εκείνη να σκοτώσει το μωρό της! Δεν πιστεύω να είσαι κι εσύ απ’ αυτούς, γιατί αυτοί οι άνθρωποι, όσο ψηλά στην κοινωνία κι αν στέκονται, είναι εγκληματίες και σίγουρα τους αξίζει να πάνε φυλακή. Δεν αγαπούν το παιδί τους. Το μισούν!...

Αν είσαι σύζυγος ή «σύντροφος», τότε αυτό το μωράκι είναι και δικό σου παιδί. Τι θηρίο πρέπει να είναι κάποιος για να θέλει να σκοτώσει το παιδί του; Τι θηρίο πρέπει να είναι για να θέλει να υποχρεώσει τη σύζυγό του να σκοτώσει το παιδί τους;

Αλλά μήπως είναι παιδί κάποιου άλλου; Μήπως η γυναίκα σου έκανε ένα λάθος και το παιδί έχει βιολογικό πατέρα κάποιον άλλο;

Όχι, μην ξεγελάς τον εαυτό σου: δεν έχεις δικαίωμα να ζητήσεις τη δολοφονία του. Το καλύτερο: δώσε συγχώρεση και αγάπησέ το σαν δικό σου. Είναι δύσκολο, αλλά αυτό είναι το χρέος σου. Αν αναρωτιέσαι, εγώ αυτό θα έκανα.

Αν είσαι χριστιανός, με καταλαβαίνεις. Αν όχι, ζήτα διαζύγιο, αν θέλεις, αλλά μη ζητάς από αυτή τη μάνα να ξεπαστρέψει το παιδί της, έναν άνθρωπο.

 Αγνότητα και αγάπη 

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι ακόμα: οι άγιοι διδάσκαλοι του χριστιανισμού, με αγάπη και σοφία, ζητούν από τους ανθρώπους να μην έχουν σεξουαλικές σχέσεις παρά μόνο με τον ή την σύζυγό τους και κάθε τέτοια σχέση να μην παρακινείται μόνο από σεξουαλικό πόθο, αλλά από αληθινή αγάπη, και να συνοδεύεται με μόνιμη δέσμευση, δηλαδή γάμο. Τους ζητούν επίσης να είναι πάντα έτοιμοι να δεχτούν τον καρπό αυτής της αγάπης και της σεξουαλικότητας, το μεγαλύτερο δώρο του Θεού, τα παιδιά – όσα κι αν είναι. Θα τα μεγαλώσουν, αρκεί να τα αγαπάνε πολύ και να τα φέρουν κοντά στην πηγή κάθε καλοσύνης, το Θεό. Αυτοί που τους λένε πως δεν θα τα κάνουν ευτυχισμένα αν δεν έχουν να τους προσφέρουν πολλά χρήματα, λένε ψέματα.

Δυστυχώς, η εποχή μας, εδώ και περισσότερο από μισό αιώνα, είναι εποχή απομόνωσης του ανθρώπου, καταστροφής της οικογένειας, καταστροφής του γάμου, συκοφάντησης της αγνότητας, προπαγάνδας υπέρ της ασυγκράτητης σεξουαλικής μανίας. Γι’ αυτό, χρειάζεται προσοχή.

Όλα αυτά, αν και πρέπει να τα λαμβάνουμε σοβαρά υπόψιν, όμως τα αφήνουμε πίσω αν έχει ήδη συμβεί η εγκυμοσύνη. Τότε, δεν κρίνουμε, μόνο αγαπάμε και βοηθάμε. Και βοήθεια στην έγκυο δεν είναι να την ωθήσουμε σε παιδοκτονία, αλλά να τη στηρίξουμε να κυοφορήσει, να γεννήσει και να μεγαλώσει το μωρό της.

Κλείνω με ένα υστερόγραφο: κείμενα σαν αυτό, ταιριάζει να γράφονται για τις γυναίκες από βάρβαρες, απολίτιστες χώρες ή από τις περιοχές των τζιχαντιστών, όπου τις μεταχειρίζονται σαν σκυλιά. Το ότι είναι ανάγκη να τα γράφουμε αυτά εδώ, στην ευρωπαϊκή (και «χριστιανική») Ελλάδα, φανερώνει πως, μόλις πέσουν οι μάσκες της ανθρωπιάς και του πολιτισμού μας, δεν είμαστε λιγότερο εγωιστές, σκληροί και απάνθρωποι από τους τζιχαντιστές. Οι πρόγονοί μας, αν και φτωχοί και σχεδόν αγράμματοι, ήξεραν πως η έγκυος και το αγέννητο παιδί της είναι πρόσωπα ιερά και πως είναι φρικτή αμαρτία και έγκλημα η έκτρωση. Εμείς, με πιστωτικές κάρτες, iphones και selfies, δεν έχουμε καταφέρει ακόμα να βρούμε την ανθρωπιά μας.