Ο περίφημος ισχυρισμός για την “σωστή πλευρά της ιστορίας” που υποτίθεται ότι θα έπρεπε απαρέγκλιτα να ασπαστούν οι χώρες της Δύσης αναφορικά με τον πόλεμο της Ουκρανίας φαίνεται ότι πλέον καταρρέει με κρότο.  

Πώς η επικείμενη αναθεώρηση της ευρωπαϊκής Οδηγίας για τις Δημόσιες Συμβάσεις δημιουργεί μεγάλες ευκαιρίες για την ελληνική επιχειρηματικότητα τα επόμενα χρόνια

του Τάσου Οικονομόπουλου,

Νομικού, βουλευτή Α’ Ανατολικής Αττικής του Δημοκρατικού Πατριωτικού Κινήματος «ΝΙΚΗ» 

Διαβάζοντας προσεκτικά τις κατευθυντήριες οδηγίες της Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν προς τους  Επιτρόπους, αντιλαμβανόμαστε τις ευκαιρίες που δημιουργούνται για την πατρίδα μας στην πενταετία της νέας θητείας των ευρωπαϊκών οργάνων, που ξεκίνησε μετά τις περσινές ευρωεκλογές (2024-2029).

Η φον ντερ Λάιεν δημοσίευσε τις επιστολές «αποστολής» (“mandate”) που έστειλε προς τους Επιτρόπους της. Επίσης, δημοσίευσε το πολιτικό πλαίσιο της θητείας της.

Στα μεγαλειώδη συλλαλητήρια της 26^ης Ιανουαρίου η κοινωνία έδειξε ότι το ποτήρι της οργής έχει ξεχειλίσει. Πριν από εκείνη την ημέρα, όλες οι παθογένειες του ελληνικού πολιτικού συστήματος συνοψίζονταν σε μία μόνο λέξη. ΤΕΜΠΗ. Κανείς δεν πίστευε ότι θα υπάρξει κάτι πιο τραγικό. Κι όμως, στα μεγάλα συλλαλητήρια κυριάρχησε μία άλλη λέξη που από τότε παγιώθηκε και συγκλονίζει ακόμη περισσότερο. ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ. Η επιχείρηση συγκάλυψης που εμφανέστατα έχει ενορχηστρωθεί από το Μέγαρο Μαξίμου, σιγά-σιγά αποκαλύπτεται και μαζί της αναδύονται όλες οι τοξικές αναθυμιάσεις της.

Όταν ξέσπασε το σκάνδαλο Watergate, χωρίς να υπάρχουν νεκροί, ο τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ Νίξον εκλήθη στα σώματα των Αμερικανών αντιπροσώπων για να απολογηθεί για το ψέμα που είπε στον αμερικανικό λαό, ότι δεν γνώριζε και πως είχε παραπλανηθεί από τις υπηρεσίες του. Για το εν λόγω σκάνδαλο οδηγήθηκε σε παραίτηση, γιατί διαφορετικά, σύμφωνα με τους νόμους και το σύνταγμα των ΗΠΑ, έπρεπε να ελεγχθεί ποινικά.

γράφει ο Γεώργιος Χ. Χατζής (*)

Η φύση του Δημογραφικού

Τα διάφορα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η πατρίδα μας δημιουργούν ένα περίπλοκο όσο και ζοφερό πλέγμα. Από αυτά όμως το Δημογραφικό είναι το μόνο που συνδέεται σχεδόν με όλα, και που είναι σε θέση να σημάνει (και δυστυχώς δεν είναι υπερβολή) τον ιστορικό μας αφανισμό.

Ένα πρόσωπο (ή μια ομάδα ανθρώπων) είναι ορθό να τοποθετείται στην άκρα δεξιά, μόνο αν συγκεντρώνει και τα τρία παρακάτω χαρακτηριστικά:

Η κυβέρνηση επιδεικνύει εγκληματική ανεπάρκεια στην κάλυψη των βασικών αναγκών του ελληνικού σχολείου όπως είναι η ύπαρξη σχολικού νοσηλευτή. Όταν δε, σημειωθούν δικαιολογημένες διαμαρτυρίες από το εκπαιδευτικό προσωπικό, αντί να σπεύσει να καλύψει τις ανάγκες, δρα τιμωρητικά εναντίον δασκάλων που στο πλαίσιο της εργασίας τους έχουν την δύναμη να διαμαρτυρηθούν για την αδιαφορία του κράτους σε βασικές ελλείψεις προσωπικού. Πιο συγκεκριμένα ασκήθηκε πειθαρχική δίωξη σε δασκάλα του 7ου Δημοτικού σχολείου Αχαρνών διότι υπερασπίστηκε την απρόσκοπτη πρόσβαση μαθητή της στην εκπαιδευτική διαδικασία, καθώς το παιδί έλειπε πάνω από ένα μήνα από το σχολείο επειδή δεν καλύφθηκε το κενό του σχολικού νοσηλευτή. Για το ζήτημα αυτό ο Βουλευτής της Α΄ Ανατολικής Αττικής της ΝΙΚΗΣ κ. Τάσος Οικονομόπουλος κατέθεσε γραπτή αναφορά στην Βουλή στις 27 /1/ 2025.

Ο αγροτικός κόσμος της χώρας για πολλοστή φορά βρίσκεται σε αναβρασμό.

Η ΝΙΚΗ, από την αρχή της ύπαρξής της, τονίζει διαρκώς ότι ο αγροτικός και κτηνοτροφικός τομέας είναι η βάση της Οικονομίας και ότι η ανόρθωσή του οφείλει να είναι το πρώτο μέλημα της κυβέρνησης. Αυτός ο τομέας θα προσφέρει, όχι μόνον οικονομική ανάσα στην κοινωνία και τη χώρα, αλλά και επάρκεια τροφίμων και άλλων αγαθών στον ελληνικό λαό, ενώ επίσης θα τον συνδέσει ακόμη περισσότερο με τις ρίζες του και τη γη των προγόνων του και θα αναστήσει την ελληνική επαρχία, που μαραζώνει εγκαταλελειμμένη (βλ. εκτενέστατο άρθρο στις «Θέσεις της ΝΙΚΗΣ», στην ιστοσελίδα του Κινήματος, https://nikh.gr/).

Γράφει ο Δημήτριος Νατσιός, Πρόεδρος ΝΙΚΗΣ

Στις  4 Φεβρουαρίου του 1843, κλείνει τα μάτια του στην Αθήνα το ζωντανό Εικοσιένα, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Έλληνας ήρωας με την σημαντικότερη θέση στο εικονοστάσι του Γένους. Το να θέλεις να πλέξεις «τον επιτάφιον στέφανον αυτού ανάγκη να περιλάβης τον μέγαν Ελληνικόν Αγώνα», όπως αναφώνησε ο Σούτσος κατά το ξόδι του.

Πώς μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα δισεκατομμύρια των ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών προγραμμάτων με έξυπνο και πατριωτικό τρόπο

του Τάσου Οικονομόπουλου,

Νομικού, βουλευτή Α’ Ανατολικής Αττικής του Δημοκρατικού Πατριωτικού Λαϊκού Κινήματος «ΝΙΚΗ»

Η ΕΕ έχει αποτύχει στη σύγκλιση ανάμεσα στις πλουσιότερες και τις φτωχότερες χώρες. Ειδικά η χώρα μας, βάσει πρόσφατων στοιχείων της Eurostat, βρίσκεται πλέον τελευταία σε αγοραστική δύναμη εισοδημάτων, έχοντας προσπεραστεί και από τις 17 χώρες που εντάχθηκαν στην ΕΟΚ/ΕΕ μετά από αυτήν.

Η πρόσφατη συνέντευξη του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη θα μπορούσε να αποτελεί μνημείο υποκρισίας. Τα όσα είπε ο Πρωθυπουργός, χωρίς μάλιστα να κοκκινίζει, για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα σχετικά με παλαιότερη δήλωσή του, στην οποία κατηγορούσε ως συνωμοσιολόγους όσους υποστήριζαν το ενδεχόμενο η πυρόσφαιρα από τη σύγκρουση των τραίνων στα Τέμπη να προήλθε από κάποιο περίεργο και μη δηλωμένο φορτίο καύσιμης ύλης, αποδεικνύουν ότι τελικά τα κυβερνητικά επιχειρήματα είναι αίολα και τουλάχιστον ύποπτα.

Η Συμφωνία των Πρεσπών υπήρξε ένα πλήγμα για την εθνική μας ταυτότητα. Με την επικύρωσή της, η Ελλάδα αποδέχθηκε την ύπαρξη ενός κράτους που αυτοαποκαλείται “Κάτι Μακεδονία” και ενός λαού που αυτοπροσδιορίζεται ως “Μακεδόνες”, με γλώσσα, προϊόντα και δραστηριότητες που φέρουν τον ίδιο όρο.

Στην πράξη, το προσδιοριστικό “Βόρεια” στο όνομα της χώρας παραμένει ανενεργό, καθώς οι Σκοπιανοί ουδέποτε το χρησιμοποίησαν. Αντιθέτως, η Συμφωνία των Πρεσπών ενίσχυσε τον “μακεδονισμό” τους, αντί να τον περιορίσει. Θα εξετάσουμε στο παρόν άρθρο τι προβλέπει το διεθνές δίκαιο για την ακύρωση διεθνών συμφωνιών.

Η πρόσφατη εξάρθρωση κυκλώματος παράνομης συνταγογράφησης φαρμάκων, που εμπλέκει φαρμακοποιούς, γιατρούς και άλλους ιδιώτες, αναδεικνύει για ακόμη μία φορά τα σοβαρά κενά στον έλεγχο του συστήματος υγείας. Η κυβέρνηση, παρά τις εξαγγελίες περί διαφάνειας και αποτελεσματικής εποπτείας, αποδεικνύεται ανίκανη να προστατεύσει τους πολίτες από την εκμετάλλευση και την κατασπατάληση δημόσιων πόρων.

Δοξολογώ τον Άγιο Θεό, διότι ως διωκόμενος Έλληνας από τα αυταρχικά καθεστώτα, η οικογένειά μου είχε την αμέριστη συμπαράσταση πνευματική και υλική του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αναστασίου.  

Στις 15 Αυγούστου του 1994 διεξαγότανε στα Τίρανα της Αλβανίας, η δίκη των «5» της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Μαζί με αυτούς η ακραία κυβέρνηση της Αλβανίας αποσκοπούσε στη σταύρωση και του Αρχιεπισκόπου της Αλβανίας Μακαριότατου Αναστασίου Γιαννουλάτου. Εναντίον του είχε ξεσπάσει μεγάλος πόλεμος λάσπης και  προπαγάνδας και τον αποκαλούσαν «εθνικιστή Έλληνα». Μάλιστα το καθεστώς Μπερίσια προωθούσε το νέο Σύνταγμα της χώρας, το οποίο αν εγκρινόταν, τότε ο Αρχιεπίσκοπος θα εκδιώκετο από την Αλβανία ως ανεπιθύμητο πρόσωπο.

Σε πρωτοφανή εμπαιγμό και κοροϊδία σε βάρος εκατομμυρίων πολιτών, που είναι αναγκασμένοι να έχουν τα χρήματά τους στις τράπεζες ή να λαμβάνουν δάνεια για να καλύπτουν άμεσες ανάγκες τους εξελίσσονται οι διατάξεις που ψήφισε η κυβέρνηση για το «κούρεμα» των προμηθειών επί των τραπεζικών εργασιών.

Όπως προκύπτει από τις «γκρίζες ζώνες» των διατάξεων αυτών τις οποίες αποκάλυψαν πρόσφατα δημοσιεύματα στον Τύπο και μεγάλες καταναλωτικές οργανώσεις, η κυβέρνηση «πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες».

Η Δουλοπρέπεια των πολιτικών ηγεσιών  και η Ηρωική Θυσία των Ελλήνων

Εισαγωγή

Η προδοσία των Ίμιων, που έλαβε χώρα το 1996, σηματοδότησε ένα από τα πιο κρίσιμα σημεία στη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Η αντιπαράθεση για δύο μικρές βραχονησίδες στο Αιγαίο αποκάλυψε τις αδυναμίες της πολιτικής ηγεσίας της Ελλάδας. Εκείνη τη νύχτα, η δουλοπρέπεια και η φοβία των πολιτικών ηγεσιών έγιναν πηγή εθνικής ντροπής, ενώ η θυσία των Ελλήνων στρατιωτικών, του Χριστόδουλου Καραθανάση, του Παναγιώτη Βλαχάκου και του Έκτορα Γιαλοψού, έγινε σύμβολο αυτοθυσίας και πατριωτισμού.