1. Στον πολιτισμό μας δεν αρμόζουν τα σκουπίδια. 

Χρωστούμε στα παιδιά μας να παράγουμε λιγότερα και να τα διαχειριζόμαστε ορθότερα, όχι να σπέρνουμε χωματερές! Αναγνωρίζοντας ότι τα απόβλητα αποτελούν οικονομικούς πόρους, στοχεύουμε να μεταβούμε από τη σπάταλη γραμμική λογική «παράγω-καταναλώνω-πετάω», σε μία υπεύθυνη κυκλική οικονομία. 

Παράγουμε στην Ελλάδα αστικά στερεά απόβλητα άνω των 500 κιλών ετησίως κατά κεφαλήν, με το 80% να θάβεται σε χωματερές, που είναι ο χειρότερος τρόπος διαχείρισης αποβλήτων. Το ανωτέρω επίτευγμα είναι έργο ευρωλάγνων κυβερνήσεων που περιφρόνησαν την αρχοντιά και την καθαριότητα των προγόνων μας.

-Εκσυγχρονισμός στην διαχείριση των αποβλήτων

• Ενίσχυση ποιοτικής διαλογής και επεξεργασίας.
• Ριζική αλλαγή στη διαχείριση απορριμμάτων, με επαναχρησιμοποίηση (κομπόστ), παραγωγή ενέργειας και ανακύκλωση.
• Ο εκάστοτε δήμος θα είναι στην πρώτη γραμμή ευθύνης, με την παρακολούθηση εφαρμογής κάδων διαλογής αποβλήτων στην πηγή– χαρτί/ γυαλί/ αλουμίνιο/ πλαστικό, οργανικά απόβλητα– και στην συλλογή σε χωριστά ρεύματα. Ύπαρξη επιβράβευσης αλλά και κυρώσεων για τους παραβάτες, με σκοπό τη μείωση των σύμμεικτων αποβλήτων.
• Εκσυγχρονισμός Κέντρων Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών για παράδοση σε χωριστά ρεύματα, κατά τις απαιτήσεις της ανακύκλωσης. Υποστήριξη μικρών δήμων σε υποδομές διαχείρισης αποβλήτων.
• Κατασκευή και εκμετάλλευση σταθμών μεταφόρτωσης απορριμμάτων και σύγχρονων μονάδων επεξεργασίας αποβλήτων με σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Υποχρεωτική, έγκυρη και έγκαιρη καταγραφή στοιχείων αποβλήτων από ΟΤΑ στις βάσεις δεδομένων, για αποφυγή φαινομένων εισφοροδιαφυγής.
• Αξιοποίηση εφαρμοσμένης έρευνας για ενεργειακή ανάκτηση με καύση και για χημική ανακύκλωση.

-Ουσιαστική Ανακύκλωση

Βιώσιμη ανάπτυξη σημαίνει Ολιγάρκεια, Επανάχρηση, Ανακύκλωση – με αυτήν την σειρά προτεραιότητας! Η ανακύκλωση είναι τρίτη κατά σειρά, αλλά γίνεται πολύ αποτελεσματικότερη εφ’όσον έχουν προηγηθεί τα δύο πρώτα βήματα – να έχουμε μάθει στην καθημερινότητά μας, ήδη από τα σχολεία μας, την Ολιγάρκεια και την Επαναληπτική Χρήση. Έχοντας αναπτύξει υγιή καταναλωτική νοοτροπία, η εύστοχη ανακύκλωση έρχεται ως φυσική εξέλιξη και λογικό αποτέλεσμα. Και τότε όλη η επένδυση της Πολιτείας σε νομοθεσία και υποδομές θα πιάσει ουσιαστικό τόπο.

Η πολυδιαφημισμένη ανακύκλωση της ΕΕ στηρίχθηκε σημαντικά σε εξαγωγές αποβλήτων προς αμφίβολους προορισμούς της φτωχής Ασίας – κάτι που δε μπορεί να συνεχισθεί με την κλιμακούμενη απαγόρευση εισαγωγής αποβλήτων από ασιατικές χώρες και τους αυστηρότερους ελέγχους (Σύμβαση Βασιλείας). Ταυτόχρονα, δεν έχουν ακόμη βρεθεί οριστικές λύσεις ασφαλούς αποθήκευσης τοξικών αποβλήτων για το 31% της παραγόμενης ενέργειας της Ευρώπης, που είναι πυρηνική. Κοντά στην υποκριτική πλην ενεργητική Ευρώπη, η Ελλάδα μένει παθητικά ανίκανη να προνοήσει για το περιβάλλον της. Αυτό, ας το αλλάξουμε!

• Μείωση στη χρήση πλαστικού: Επικεντρωνόμαστε στις συσκευασίες που είναι το 40% όλου του πλαστικού και έχουν τη χαμηλότερη ανακύκλωση. Κίνητρα ενθάρρυνσης για την εμπορική διάθεση και κατανάλωση προϊόντων σε επαναχρησιμοποιούμενες συσκευασίες (μεταλλικές,    γυάλινες).    Ενίσχυση    της ανταποδοτικής ανακύκλωσης με σύστημα επιστροφής εγγύησης στα μπουκάλια.
• Καλλιέργεια συνείδησης ανακύκλωσης με κάδους χαρτιού και συμπιεστές πλαστικού/ αλουμινίου σε σχολεία και μεγάλες δημόσιες υπηρεσίες. Υποχρεωτική ανακύκλωση των δωρεάν σχολικών βιβλίων.
• Δημόσιες προμήθειες με πρόσθετα κριτήρια κυκλικής οικονομίας: ανακυκλωμένα υλικά, σχεδίαση προϊόντων για εύκολη επανάχρηση, επισκευή και ανακύκλωση. 

-Έμφαση στα Οργανικά Απόβλητα

• Ανακύκλωση         οργανικών αποβλήτων (κομποστοποίηση) για γεωργική εκμετάλλευση ως φυτόχωμα.
• Χωριστοί (καφέ) κάδοι οργανικών αποβλήτων με τη χρήση κομποστοποιήσιμων σάκων σε νοικοκυριά και καταστήματα          μαζικής εστίασης.

2. Ευθύνη και ετοιμασία για ένα φυσικότερο μέλλον.

Βιώσιμη ανάπτυξη σημαίνει να παραδίδουμε περισσότερα από όσα μας χάρισαν. Σημαίνει ότι δεν είμαστε «πολίτες περιορισμένης ευθύνης», ούτε επαναπαυόμαστε σε «κυβερνήσεις περιορισμένης ευθύνης». 

-Ειδική υπηρεσία αντιμετώπισης Περιβαλλοντικών Εγκλημάτων

Τα σύγχρονα περιβαλλοντικά εγκλήματα περνούν απαρατήρητα (μακροχρόνια και έμμεση βλάβη στο περιβάλλον και τον άνθρωπο) ενώ η διερεύνησή τους είναι άκρως απαιτητική σε τεχνολογική, νομική, επιστημονική γνώση, ελέγχους, τεκμηρίωση και συνεργασία υπηρεσιών. Η βλάβη όμως υπάρχει: ασθένειες, περιβαλλοντικές καταστροφές, μόλυνση της τροφικής αλυσίδας, μειωμένο προσδόκιμο ανθρώπινης ζωής. Μόνο με μία ειδική υπηρεσία ενισχυμένων ικανοτήτων και αρμοδιοτήτων μπορεί να γίνει αποτελεσματική πρόληψη και καταστολή στη νέα μορφή εγκλήματος που απειλεί τις μελλοντικές γενιές. 

-Δάσος! Μην το θυμόμαστε μόνο την ώρα που καίγεται.

• Ισχυρή Δασοφυλακή με επάρκεια προσωπικού και κονδυλίων για αντιπυρική προστασία, έλεγχο λαθροϋλοτόμησης και λαθροοικοδομής.
• Διαρκές πρόγραμμα αναδασώσεων, μόνο με φυσικά δέντρα του τόπου μας και όχι με υβρίδια δέντρων.
• Η ολοκλήρωση του δασολογίου είναι συνταγματική επιταγή (άρθ.24,παρ.1). Απαραίτητη είναι και η δημιουργία ανεξάρτητης αρχής προστασίας του φυσικού πλούτου με έλεγχο στην εκτός σχεδίου οικοδόμηση, στη διαχείριση λυμάτων και μπαζών. 

-Βιοτεχνολογία και Διατροφή

Εκπαίδευση και οικονομικά κίνητρα καταναλωτικής και παραγωγικής μετάβασης σε φυσικότερη διατροφή.

• Αυτό θα επιτευχθεί, αρχικά, μειώνοντας τα γενετικά τροποποιημένα συστατικά, την υψηλή περιεκτικότητα σε ακόρεστα λιπαρά και σάκχαρα.
• Έπειτα, αυξάνοντας την παραγωγή και διάθεση τροφίμων με φυσικούς σπόρους που μεταφυτεύονται και αναπαράγονται. Δε νοείται, φυσικά, «βιώσιμη ανάπτυξη» η ανάγκη να εισάγουμε κάθε χρονιά σπόρους μίας χρήσης για την επόμενη σοδειά μας.