Δεν ξεχνούμε ότι οι βάρβαροι της γειτονιάς μας κρέμασαν, βασάνισαν, βίασαν και  αποκεφάλισαν τα αδέλφια μας στον Πόντο, έκαψαν τις εκκλησιές μας, μαγάρισαν τα παιδιά μας, αλλά δεν κατάφεραν να αφανίσουν την ποντιακή γενιά, αλλά και τους άλλους χριστιανικούς πληθυσμούς της περιοχής. Όμως, οι νεκροί παραμένουν αδικαίωτοι και οργισμένοι…

Οργισμένοι, γιατί έχουμε πολιτικούς, οι οποίοι με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητούσαν τον όρο γενοκτονία για τα εγκλήματα του αιμοσταγούς γείτονα· πολιτικούς  της ΝΔ, οι οποίοι  θέλουν να ρίξουμε στη λήθη στιγμές από την ιστορία μας, όπως έκανε πρόσφατα ο υπουργός Επικρατείας, χωρίς ίχνος ντροπής. Όλα αυτά, όταν ακόμα οι μνήμες μας στάζουν αίμα…

Οργισμένοι, γιατί έχουμε κόμματα στην ελληνική Βουλή, τα οποία φιμώνουν κάθε πατριωτική φωνή, και μας θέλουν λαό ασπόνδυλων οσφυοκαμπτών, χωρίς μνήμη.

Οργισμένοι, γιατί κάποιοι «εκπρόσωποι του λαού», ψηφίζουν προδοτικές συμφωνίες και προετοιμάζονται για τις επόμενες ντροπιαστικές σελίδες της ιστορίας μας, ξεχνώντας πως ό,τι γράφτηκε με αίμα, δεν μπορεί να σβηστεί με το μελάνι μιας υπογραφής.

Οι κλαγγές των ποντιακών τυφεκίων και οι ιαχές των περήφανων ποντιακών πολεμικών χορών που έρχονται από την ιστορία, ας αντηχούν στα αυτιά των ενδοτικών πολιτικών σαν τις Ερινύες, για να τους θυμίζουν ότι κάποιοι πολεμούν ακόμα ενάντια στη λήθη και την υποταγή, όσο και αν προσπαθούν να κάμψουν το αντιστασιακό φρόνημα των Ελλήνων.

Θυμόμαστε ακόμα τις πατρογονικές εστίες μας και είμαστε έτοιμοι να υπερασπιστούμε τα πάτρια στην κατάλληλη ιστορική συγκυρία. Εμείς δεν ξεχνούμε το επικό ποντιακό αντάρτικο και τους περήφανους μαυροφορεμένους Πόντιους.

Αιωνία η μνήμη των 353.000 αδελφών μας. 

«Πατρίδα μ’ ἒμορφη, καμίαν κι ἀνασπάλω σε!»